Di priste munțl'i-a dorurilor a meale -
O, ma s-avdzai, mușata mea di-n hoară,
Se-nalță acl'imarea-ñi pân' di steale,
Că vrearea acăță năpoi s-mi doară!

I fisea aoa tu munți ahânt mușată,
Că tută dzua canda-i sărbătoare, -
Maș pân' la tine - șcretă, 'nfărmăcată
Ș-si tinde dușmănoasa dipărtare!

Þă aștirnui dușec ninga iatac -
Cu chel'i di luchi ș-lilice di pi lună,
Și cu fluiara nu ma știu ți s-fac,
Deanda tu cheptu-ñi vrearea ñi-arăsună!

Trei nopÈ›, trei munÈ› va ñi-l'i dipun de-alagă,
S-ti arăchesc ca gioñil'i di altoară,
ÃŽmbrață să-ñi ti port - ca nă ñil'ioară,
La stanea mea, sum frasiñi, dit vuloagă...

Sus, tut ma-n sus - cu perlu neale-n vimtu,
S-mutrim de-aclo Machidunia vrută, -
Di dorlu-a nostru loclu s-hibă țimtu:
Noi, dol'i - vâsil'eadz pi lumea tută!