agonia armâneashti v3 |
Agonia - Workshopuri Artistitsi | Nomuri | Mission | Contactŭ | Ânyrâpsea-ti | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||
Articolŭ Farâ Antritseari Eseu Multimedia Lucri tsi suntu mash ti membru Poezii Presâ | ||||||
![]() |
|
|||||
![]() |
agonia ![]()
■ Interzicerea expoziÈ›iei organizate de Societatea Culturală Aromână ![]()
Romanian Spell-Checker ![]() Contactŭ |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2008-05-04 | [Aestu textŭ lipseashti s-hibâ dghivâsitŭ tu francais] | Ânyrâpsitŭ tu bibliotecâ di Guy Rancourt Le vieil harmonium de l’église Se dessèche dans la remise Entre deux anciens chandeliers Et quatre très vieux candélabres. Et tout cela qui se délabre Et qu’on s’efforce d’oublier… Les credo et les kyrie Et les motets et les cantiques… Il est interdit de musique, Le vieil orgue, et contrarié! J’aimerais tromper son ennui, Imaginer qu’en pleine nuit La chorale des anciens chantres Revienne chanter quelque psaume Aux feux vacillants des lampions. Mais, tel un roi de son royaume, Le vieil harmonium en exil Finit par apprendre à se taire. Je veux respecter son mystère… Ainsi soit-il. (Gilles Vigneault, Les chemins de pieds, 2004)
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() | |||||||||
![]() |
Casa a Literaturiljei, a poeziljei shi a culturâljei. Ânyrâpsea sh-hârsea-ti di articoli, eseuri, prozâ, poezie clasicâ sh-antritseri (concursuri). | ![]() | |||||||
![]() |
Nu ufilisits texti dit site fârâ s-nâ spunets.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | Politicâ di scuteari tu miydani sh-confidentsialitati