agonia armâneashti v3 |
Agonia - Workshopuri Artistitsi | Nomuri | Mission | Contactŭ | Ânyrâpsea-ti | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||
Articolŭ Farâ Antritseari Eseu Multimedia Lucri tsi suntu mash ti membru Poezii Presâ | ||||||
![]() |
|
|||||
![]() |
agonia ![]()
■ Interzicerea expoziÈ›iei organizate de Societatea Culturală Aromână ![]()
Romanian Spell-Checker ![]() Contactŭ |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2008-07-10 | [Aestu textŭ lipseashti s-hibâ dghivâsitŭ tu francais] | Ânyrâpsitŭ tu bibliotecâ di Guy Rancourt
Amie, dit Colomb, plus jamais
N’aie confiance en Génois! Toujours son regard fixe l’azur – Le toujours trop lointain l’attire trop! C’est le plus inconnu qui maintenant m’est cher! Gênes a sombré, s’est estompé – Du calme, mon cœur! La main ferme sur la barre! Et devant moi la mer – la terre? – un continent? C’est là que j’irai, et désormais À moi seul, à ma poigne, je m’en remets. La mer s’ouvre devant moi, vers l’azur Ma nef génoise est emportée. Tout est sans cesse plus nouveau, - Loin devant moi brillent espace et temps – Le plus beau des monstres, l’Éternité, Me sourit de toutes ses dents. (Friedrich Nietzsche, Poèmes et fragments poétiques posthumes, (1882-1888)
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() | |||||||||
![]() |
Casa a Literaturiljei, a poeziljei shi a culturâljei. Ânyrâpsea sh-hârsea-ti di articoli, eseuri, prozâ, poezie clasicâ sh-antritseri (concursuri). | ![]() | |||||||
![]() |
Nu ufilisits texti dit site fârâ s-nâ spunets.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | Politicâ di scuteari tu miydani sh-confidentsialitati