agonia armâneashti v3 |
Agonia - Workshopuri Artistitsi | Nomuri | Mission | Contactŭ | Ânyrâpsea-ti | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||
Articolŭ Farâ Antritseari Eseu Multimedia Lucri tsi suntu mash ti membru Poezii Presâ | ||||||
![]() |
|
|||||
![]() |
![]()
agonia ![]()
■ Interzicerea expoziÈ›iei organizate de Societatea Culturală Aromână ![]()
Romanian Spell-Checker ![]() Contactŭ |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2010-01-09 | [Aestu textŭ lipseashti s-hibâ dghivâsitŭ tu francais] | Ânyrâpsitŭ tu bibliotecâ di Guy Rancourt
Seigneur, pardonnez-moi. Parmi l’avoine grise,
J’ai trop aimé les soirs, les fleurs, et les fourmis ; Je préférais, aux lys d’argent de votre église, Ceux, dans les sentiers frais, que vous-même aviez mis. Seigneur, pardonnez-moi. Parmi l’heure indécise, J’ai pris l’astre du ciel pour un doute éclairci ; Et, d’un cœur plus penché que le clocher de Pise, J’ai pris le ver luisant pour une étoile aussi. Comment pouviez-vous donc écouter ma prière Quand, par une fenêtre, un parfum de bruyère Suffisait pour troubler mon cœur qui palpitait ? Seigneur, chaque printemps dictait la parabole De mon âme si grave et pourtant si frivole… Et je n’ai su prier qu’en mots que j’inventais ! (Rosemonde Gérard, Les Muses françaises, 1948)
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() | |||||||||
![]() |
Casa a Literaturiljei, a poeziljei shi a culturâljei. Ânyrâpsea sh-hârsea-ti di articoli, eseuri, prozâ, poezie clasicâ sh-antritseri (concursuri). | ![]() | |||||||
![]() |
Nu ufilisits texti dit site fârâ s-nâ spunets.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | Politicâ di scuteari tu miydani sh-confidentsialitati