Călgăriță rasă lungă
Blăstimarea mea s-ti-agiungă
Că ti feațiși di niștire
Di cînd ești tru mănăstire!

Giurai bana că va-ni dai!
Prin mini ti sprigiurai
“Costandine” cînd dzâțeai’
Tut cu lăcrîni plîndzeai!

Mi-arîseși amar pi mini
Te lăiși feată pri tine
Că-ți tăl’ași doaule cusiță
Di ti feațiși călgăriță.

Mănăstirea s-u-ardă foclu!
Vîrnă s-nu-l’i cunoască loclu
Su-ardă foclu pănă-mpade
Foclu-asfulgului ți cade!

Ca s-nu s-ducă s-călgărească’
Featili, gionl’i s-glărească.